- Emr-i bi'l Ma'rûf Nehy-i Anil Münker
Ma'ruf ve Münker
Ma’ruf; Kur’an-ı Kerim veya akıl sahipleri nezdinde, yapılması lazım ve varlığı, yokluğundan hayırlı olduğu kabul edilen, müstahsen yani güzel görülen fiildir. Daha kısa ifadeyle dinimizin ve aklın güzel gördüğü her şeye ma’ruf denir. İslâm’ın ve aklın çirkin ve kötü gördüğü her şeye de münker denir.
İyiliği Emir ve Kötülüğü Neyhin Fazileti
İyiliği emretmenin ve kötülüğü neyhin hükmü, Âl-i İmran Süresi’nin 104. Ayet-i Kerime’sinde şu şekilde ifade edilmektedir.
“Hem sizin içinizden, önde gider, hayra davet eder, ma’ruf ile emreder, münkerden nehyeyler bir ümmet olsun. İşte onlardır o felahı bulacaklar.”
Bu Ayet-i Kerime iyiliği emretmenin ve kötülükten nehy etmenin farz olduğunu ifade etmektedir. Çünkü “olsun” bir emirdir. Emrin zahiri vücup ifade eder.
Ayrıca Ayet-i Kerime’de, bu vazifenin farz-ı ayın olmayıp, farz-ı kifaye olduğuna işaret vardır. Çünkü Ayet-i Celile’de “Sizden bir kısmınız bu vazifeyi yapsın.” buyruldu. Yani “bir toplulukta bu vazifeyi yerine getirenler bulunursa, diğerlerinden bu mesuliyyet düşer.” demektir. Bu vazifeyi yapacak bir kimse bulunmadığı takdirde, hepsi birden mesul olurlar.